piątek, 28 listopada 2025

„Totalna historia II wojny światowej”. Autor: Olivier Wieviorka

 

Zbliża się grudzień, miesiąc „podarunkowy”, gdyż w nim najpierw dzień św. Mikołaja, a później gwiazdka. Tradycyjnie preferuję i polecam prezenty książkowe. Podobnie uważających zachęcam do odwiedzin katalogów tematycznych tego blogu – dużo wskazanych tam publikacji powinno być dostępnych w księgarniach internetowych. Warto też się jednak pospieszyć. Dokonanie odpowiedniego wyboru, złożenie i realizacja zamówienia zajmą dobrych kilka dni, a poza tym niektórych poczytnych tytułów może niebawem zabraknąć.

Olivier Wieviorka „Totalna historia II wojny światowej”

Wydawnictwo Poznańskie sp. z o.o., Poznań 2025

Tematyka drugiej wojny światowej oraz biografie przywódców państw w niej uczestniczących są (i będą) ważnym działem tej Czytelni Książek Historycznych. Poprzednio polecałem Państwu opracowania autorstwa historyków amerykańskich, brytyjskich, niemieckich, polskich, rosyjskich i włoskich – nacje wymienione w porządku alfabetycznym, wszyscy autorzy do odnalezienia w katalogu tematycznym 7. Dotychczas jednak nie miałem okazji zapoznać się z kompleksową monografią (jak w tytule) będącą dziełem historyka francuskiego. Lukę pomogło wypełnić Wydawnictwo Poznańskie, tłumacząc tę książkę prof. Oliviera Wieviorki wydaną we Francji dwa lata temu. Polski wydawca nie zamieścił wzmianki o autorze.

Z Wikipedii ( https://en.wikipedia.org/wiki/Olivier_Wieviorka ) dowiadujemy się, że autor, rok ur. 1960, z pochodzenia „po mieczu” jest polskim Żydem. Prawdopodobnie więc jego dziadek (zamordowany w Auschwitz) lub jeszcze wcześniejszy antenat nosił rodowe nazwisko o wdzięcznym brzmieniu Wiewiórka.

Książka faktycznie zawiera całościowe (totalne) omówienie genezy, przebiegu i następstw drugiej wojny światowej. Autor wnikliwie pochyla się nad każdym teatrem działań wojennych, żadnego z nich nie traktując po macoszemu. Wraz z nim przebywamy na frontach w Europie od Atlantyku po Kaukaz i Wołgę, w Afryce, w Azji, na wodach Atlantyku i Pacyfiku, docieramy prawie do brzegów Australii. Chronologicznie śledzimy zmagania całych armii i flot (morskich oraz powietrznych) państw Osi i Koalicji. Poznajemy charaktery i militarne zdolności ich dowódców. Co pewien czas autor przytacza wspomnienia również niższych oficerów i zwykłych żołnierzy liniowych. W orientacji bardzo pomagają liczne mapki poglądowe. Ale to tylko jeden z aspektów historii tytułowej wojny. Równie ważnymi i podobnie szczegółowo przeanalizowanymi są nw. tematy.

§  Dyplomatyczne, ideologiczne i ekonomiczne motywacje przywódców państw przystępujących do wojny, czy to w roli agresora, czy strony napadniętej.

§  Olbrzymia rola logistyki wojennej, czerpiącej moc z nieustającej produkcji uzbrojenia oraz innego sprzętu i materiałów niezbędnych na polu walki, od czołgów, armat, samolotów i okrętów, po środki transportu, amunicję, umundurowanie i wyżywienie.

§  Sytuacja wewnętrzna państw biorących udział w wojnie, zachowanie się ludności cywilnej, rola aparatu państwowego w dopilnowaniu mobilizacji społeczeństw; wpływ bombardowań lotniczych na warunki życia i pracy (duży) i morale (niewielki).

§  Sytuacja na terenach okupowanych: egzekucje, prześladowania, przymusowe wysiedlenia, masowe ucieczki, tragedie dotykające ludność cywilną; autor odrębnie przy tym omawia genezę, organizację i rozmiary Holokaustu.

§  Dyplomacja czasu wojny: polityczne (militarne i terytorialne) żądania ZSRR, postępująca z czasem dekompozycja obozu państw Osi.

§  Rola „materiału żołnierskiego” - autor charakteryzuje stan wyszkolenia, indywidualne motywacje, skład demograficzny poszczególnych armii, podkreśla też silną indoktrynację ideologiczną, jakiej byli skutecznie poddawani żołnierze Niemiec, Japonii i ZSRR.

§  Działalność ruchu oporu, powstania organizowane (z różnym skutkiem) na terytoriach okupowanych w obliczu zbliżającego się frontu.

§  Powojenna planowana i faktyczna organizacja świata przez zwycięzców; postępujące zniewolenie państw Europy wschodniej, wojna domowa w Grecji.

Podkreślam, iż autor skrupulatnie analizuje działalność wszystkich stron uwikłanych w drugą wojnę światową. Przedstawia sytuację zarówno w Stanach Zjednoczonych, bezpośrednio niedotkniętych działaniami zbrojnymi, jak i w Związku Radzieckim, Trzeciej Rzeszy, Polsce oraz Japonii, dla których to państw skutki wojny były straszne. A propos, odnośnie poloniców: odniosłem wrażenie, iż prof. Wieviorka za bardzo nas nie kocha. Nadmienia, że Stalin w 1939 r. zabrał tylko kawałek przedwojennego obszaru Polski, a przecież było to dokładnie 52% („kawałek” natomiast z tego nam tylko w 1945 r. oddał – Łomżę, Białystok i Przemyśl). Autor kilkakrotnie przypisuje Polakom bardzo duży antysemityzm, choć również podkreśla rolę podziemnej Rady Pomocy Żydom (Żegoty) w niesieniu pomocy prześladowanym i mordowanym Żydom. Napomyka też o polskim wstępie do rozszyfrowania Enigmy, opisuje naszą wojnę obronną 1939 r., wymienia oddziały polskie walczące później na Zachodzie, wskazuje bitwy, w których uczestniczyły. Za to zupełnie przemilcza udział naszych jednostek w walkach na froncie wschodnim, tak jakby liczne (w 1945 r.) Pierwsza i Druga Armia Wojska Polskiego w ogóle nie istniały. Mimo wszystko jednak uważam, że książka prof. Wieviorki dość wszechstronnie i interesująco przedstawia historię drugiej wojny światowej, zasługując na stałe miejsce w bibliotece domowej. Ale bardzo ją chwaląc przy okazji też stwierdzam, że zauważyłem nieliczne, drobne usterki polskiego tłumaczenia (stylistyczne), a na str. 493 (wiersze 13/14 od dołu) nawet błąd ortograficzny: „jego przywódstwa” zamiast „jego przywództwa” (treść dotyczy gen. de Gaulle’a). Ale to tylko jedyny taki błąd na 878 stron książki (tyle liczącej razem z przypisami, źródłami i bibliografią oraz indeksem).