W tym
miesiącu nadal koncentrujemy się na 80-tej rocznicy bezwarunkowej kapitulacji
sił zbrojnych Trzeciej Rzeszy i tym samym zakończenia drugiej wojny
światowej w Europie. Dziś w tej sprawie oddajemy głos autorowi
włoskiemu.
Marco
Pizzuti „Druga wojna światowa. Inna historia”
Wydawnictwo RM,
Warszawa 2022
Tytuł
może nieco mylić, książka nie zawiera opisu przebiegu całej drugiej wojny
światowej, chociaż dotyczy osób i wydarzeń ściśle z nią związanych. Przeczytamy
szereg interesujących esejów historycznych, niekiedy z pogranicza teorii
spiskowych, aczkolwiek po każdym rozdziale autor zamieścił przypisy mające jakoby
uwiarygodnić podane informacje. Niektóre jego eseje dotyczą hipotez całkiem poważnie
rozważanych przez uznanych historyków. Inne jednak brzmią zupełnie sensacyjnie,
wręcz niewiarygodnie. Tak czy inaczej, jest to lektura dość pasjonująca, choć
czytelnik nie powinien jej traktować jak pozycji popularnonaukowej i raczej
nie wykorzystywać w formie źródła informacji do pisanej pracy dyplomowej
czy ważnej publikacji o tematyce historycznej. Ad rem. Włoski
autor przedstawił swój punkt widzenia odnośnie poniższych kwestii.
§ Włoski faszyzm długo
nie szedł w parze z antysemityzmem, tak charakterystycznym dla nazizmu.
Z kolei hitlerowcy, zanim eskalowali zbrodnicze prześladowania, efektywnie
pomagali niemieckim Żydom w organizacji ich emigracji do Palestyny.
§ Oficjalna, podawana we
współczesnych, naukowych publikacjach biografia Hitlera zawiera dużo nieścisłości.
Miał on bowiem przynajmniej jednego żydowskiego dziadka. Podczas pierwszej
wojny światowej kapral Hitler bardziej dekował się za linią frontu niż
przebywał w okopach. Na odznaczenie Krzyżem Żelaznym pierwszej klasy nie
zasłużył, okoliczności przyznania mu go pozostają niewyjaśnione.
§ Pod koniec drugiej
wojny światowej niemiecki Führer bynajmniej nie popełnił samobójstwa
w berlińskim bunkrze, lecz uciekł z Evą Braun do Argentyny, gdzie od
1943 r. posiadał w Patagonii swoją zapasową rezydencję. Pozwolę
sobie zauważyć, iż chyba tyle w tym prawdy, co w zabawnej książce
Timura Vermesa pt. „On wrócił” (do
jej opisu można dotrzeć poprzez katalog autorski alfabetyczny albo katalog
tematyczny 9).
§ Nie tylko przed drugą
wojną światową, ale również już w jej trakcie koncerny amerykańskie kontrolowały
i wykorzystywały, poprzez powiązania kapitałowe, przedsiębiorstwa w Trzeciej
Rzeszy produkujące dla potrzeb Wehrmachtu. Ich obiekty bywały celowo
oszczędzane podczas dywanowych nalotów bombowych na Niemcy.
§ W ostatnich dniach
maja 1940 r. Hitler świadomie dopuścił do morskiej ewakuacji wojsk
brytyjskich z plaż pod Dunkierką. Pragnął bowiem zawarcia pokoju z Wielką
Brytanią. Planował też przywrócenie na tron brytyjski byłego króla Edwarda VIII.
O przyczynie jego dobrowolnej abdykacji pisałem przy okazji omawiania pasjonującej
książki p. Anne Sebba pt. „Ta kobieta. Biografia Wallis Simpson”
(opis proszę odnaleźć zaglądając do katalogu autorskiego alfabetycznego lub katalogu
tematycznego 9).
§ Napaść Niemiec na ZSRR
dn. 22 czerwca 1941 r. wyprzedziła atak radziecki mający
nastąpić 6 lipca tamtego roku. Czyli niemiecka operacja Barbarossa
zapobiegła analogicznej radzieckiej, noszącej kryptonim Groza.
§ Japoński atak na Pearl
Harbor dn. 7 grudnia 1941 r. nie był dla władz amerykańskich
zaskoczeniem. Informacja o nim dotarła do rządu USA z wyprzedzeniem.
§ Hitlerowskim Niemcom
udało się jednak wyprodukować bombę atomową. W październiku 1944 r.
dokonali udanej próby jej wybuchu. Bomby nie użyli tylko z obawy przed straszną
zemstą aliantów. Wspomina o tym (ze sceptycyzmem) również
Richard J. Evans w książce pt. „Wojna Trzeciej Rzeszy”,
którą omówiłem w poprzednim tu artykule.
§ W ostatnim okresie
drugiej wojny światowej nie tylko żołnierze radzieccy dopuszczali się zbrodni
na ludności cywilnej Niemiec. Czynili to również alianci zachodni w Niemczech
i we Włoszech (autor podaje liczne tego przykłady).
Reasumując,
w książce przeczytamy m.in. o historii „nie do wiary”, aczkolwiek
(jak już wspomniałem) Marco Pizzuti podał źródła także owych nieprawdopodobnych,
sensacyjnych informacji. Tylko jak je zweryfikować? „Rewelacyjnych” ciekawostek
jest zresztą w jego esejach więcej, wszystkich nie wymieniłem. Pisał je
z punktu widzenia obywatela państwa walczącego podczas wojny po stronie Trzeciej
Rzeszy. Odnosząc się obszernie do tragedii ludności cywilnej oraz do traktowania
jeńców wojennych autor nie zakwestionował Holokaustu ani innych, licznych
zbrodni niemieckich. Na kartach książki nadmieniał o nich jednak tylko
dość ogólnie, koncentrując się na cierpieniach niemieckich i włoskich
cywilów oraz wziętych do niewoli żołnierzy państw Osi.
PS.
Na str. 165 autor błędnie podaje, jakoby USA wypowiedziały wojnę Niemcom
i Włochom. W rzeczywistości to wymienione państwa Osi dnia
11 grudnia 1941 r. wypowiedziały wojnę Stanom Zjednoczonym (na str. 196
autor już tego błędu nie powtarza, pisze bowiem o wypowiedzeniu Stanom
wojny przez Hitlera).
