piątek, 19 stycznia 2024

„Barbarossa. Jak Hitler przegrał wojnę”. Autor: Jonathan Dimbleby

 

Jonathan Dimbleby „Barbarossa. Jak Hitler przegrał wojnę”

Wydawnictwo Znak HORYZONT, Kraków 2023

Książka bardzo mi się spodobała (co uzasadniam dalej), ale na wstępie chciałbym uprzedzić każdego, kto po nią sięgnie, aby nie zasugerował się tytułem i nie pomyślał, że dotyczy całości wojny na froncie wschodnim w latach 1941-1945. Przyznaję, iż osobiście wpadłem w taką właśnie „pułapkę” zamawiając ją w księgarni internetowej. Jeśli bowiem chodzi o przebieg działań militarnych, to autor opisał je (niezwykle barwnie i szczegółowo) jedynie w odniesieniu do okresu od 22 czerwca 1941 r. (początek operacji Barbarossa) do grudnia tamtego roku, gdy radziecka kontrofensywa pod Moskwą odepchnęła niemieckie Ostheer sto kilkadziesiąt kilometrów na zachód. Czyli przeczytamy tylko o pierwszym półroczu przebiegu niemiecko-radzieckiej wojny na wyniszczenie. Za to niezwykle dokładnie, z licznym przywołaniem relacji i wrażeń jej uczestników – zarówno wysokich dowódców, jak też zwykłych żołnierzy (z obu stron frontu). Kolejne wojenne lata 1942-1945 autor już tylko bardzo zwięźle przedstawił w Epilogu (str. 600-623). Ale nie wyłącznie o działaniach stricte militarnych jest ta książka. Brytyjski publicysta historyczny szczegółowo i ciekawie zaprezentował również aspekty towarzyszące wybuchowi i pierwszym miesiącom wojny niemiecko-radzieckiej. Interesująco omówił następujące tematy:

§  ogólną sytuację geopolityczną w Europie w latach dwudziestych i trzydziestych ub. wieku,

§  aktywność dyplomacji brytyjskiej, radzieckiej i niemieckiej w miesiącach, tygodniach i dniach poprzedzających wybuch II wojny światowej (1.09.1939) oraz później – w okresie aż do napaści Niemiec na ZSRR (22.06.1941); autor m.in. opisuje wizytę Mołotowa w Berlinie w listopadzie 1940 r.,

§  przebieg II wojny światowej do dnia rozpoczęcia operacji Barbarossa, czyli w okresie od 1.09.1939 do 22.06.1941 roku,

§  stany sił zbrojnych Związku Radzieckiego i III Rzeszy w dn. 22.06.1941 r. oraz zachodzące w nich zmiany w następnych miesiącach, z uwzględnieniem również wpływu wojennej logistyki i trudnych warunków terenowo-klimatycznych na obszarze objętym działaniami militarnymi,

§  ścieranie się różnych koncepcji prowadzenia wojny na najwyższych szczeblach dowodzenia armiami III Rzeszy i ZSRR, destrukcyjne wpływy obydwu dyktatorów (Hitlera i Stalina) na planowanie i przebieg operacji militarnych,

§  niekonwencjonalny, morderczy tryb prowadzenia wojny na froncie wschodnim, narzucony przez Hitlera; także jego plany na przyszłość, odnoszące się do podbitych terenów i słowiańskiej ludności je zamieszkującej,

§  równoległe rozpoczęcie przez Niemcy Holokaustu – do końca 1941 r. na zajętych terenach Związku Radzieckiego Einsatzgruppen SS zdążyły już wymordować około miliona ludności żydowskiej (tubylczej i dowiezionej z innych obszarów),

§  nawiązanie sojuszu i rozpoczęcie współpracy w ramach Wielkiej Trójki (Roosevelt, Churchill, Stalin); zgłoszenie już w grudniu 1941 r. przez Stalina żądania uznania zachodnich granic ZSRR z dnia 22.06.1941 r., a więc z uwzględnieniem podbojów i inkorporacji dokonanych w latach 1939 i 1940.

O wszystkich powyższych zagadnieniach, jak też o samym przebiegu działań frontowych, czyta się z rosnącym zainteresowaniem. Niektóre kwestie, szczególnie te dotyczące kulisów dyplomacji brytyjskiej i amerykańskiej, mogły być dotąd nieznane nawet zawodowym historykom. Wątek polski został potraktowany w książce dość pobieżnie, zwłaszcza w odniesieniu do genezy wybuchu II wojny światowej. Także późniejsze, wyraźne przygotowania ofensywne Stalina, poprzedzające napaść III Rzeszy na ZSRR, autor relatywizuje i marginalizuje, pozostając i pod tym względem w zgodności z oficjalnym nurtem historiografii brytyjskiej. Reasumując, książkę polecam wszystkim zainteresowanym przebiegiem II wojny światowej na froncie wschodnim, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszych, wielkich niemieckich zwycięstw, aż do zdecydowanej porażki Wehrmachtu pod Moskwą w grudniu 1941 r. Zredagowana została w sposób utrzymujący uwagę czytelnika. Zbędnego natłoku informacji o kierunkach i efektach działań wyspecyfikowanych jednostek wojskowych, co często dostrzegamy w innych publikacjach poświęconych kampaniom militarnym, proszę się nie obawiać. Książkę wzbogacają liczne, na ogół dobrej jakości fotografie. Przedstawiają dramatis personae opisanych wydarzeń historycznych oraz wybrane obrazy skutków wojny, w tym zniszczeń i zbrodni.

PS. Uwaga pod adresem wydawcy: w posiadanym egzemplarzu książki stwierdziłem wyraźnie szwankującą numerację przypisów końcowych na str. 628-669 (dotyczy wszystkich rozdziałów). Tak to jest, gdy zaniedba się sprawdzenia ludzkim okiem prawidłowości zadziałania aplikacji elektronicznej.